Πότε ενδείκνυται  η τοποθέτηση μιας στεφάνης (θήκης) σε ένα δόντι;

Η τοποθέτηση μιας στεφάνης (θήκης) σε ένα δόντι ενδείκνυται σε αρκετές περιπτώσεις. Μια στεφάνη καλύπτει το δόντι και βοηθά στην αποκατάσταση του σχήματος και της σωστής μορφολογίας του. Με αυτόν τον τρόπο βελτιώνεται η αντοχή και η εμφάνιση του δοντιού.

Όταν έχουμε ένα μεγάλο σφράγισμα σε ένα δόντι και ελάχιστη οδοντική ουσία για υποστήριξη, τότε η θήκη ενισχύει την αντοχή κατά τη μάσηση και αποκαθιστά τη λειτουργικότητα του δοντιού προστατεύοντας το από πιθανό σπάσιμο. Στην περίπτωση όμως που έχουμε ένα ήδη σπασμένο δόντι τότε είναι η καλύτερη προσέγγιση αποκατάστασης.Το ίδιο ισχύει και για ένα απονευρωμένο οπίσθιο δόντι με αρκετή απώλεια οδοντικής ουσίας. 

Η στεφάνη είναι επίσης μια καλή μέθοδος για αποκατάσταση δοντιών με σοβαρές δυσχρωμίες ή με αντιαισθητική εμφάνιση. Επίσης μπορεί να αποτελεί τμήμα μιας γέφυρας σε περίπτωση απώλειας δοντιών.

Η διαδικασία κατασκευής της στεφάνης ξεκινά με το πρώτο ραντεβού που περιλαμβάνει την οδοντική παρασκευή αποδίδοντας ένα ειδικό γεωμετρικό σχήμα. Η αφαίρεση οδοντικής ουσίας περιμετρικά είναι συνήθως 1,5mm για να δημιουργηθεί χώρος για τη στεφάνη.

Στη συνέχεια λαμβάνεται ένα αποτύπωμα του δοντιού και των γειτονικών αυτού. Επίσης κατασκευάζεται μία προσωρινή θήκη που προστατεύει το δόντι έως την παράδοση της τελικής στεφάνης. Στις επόμενες δύο επισκέψεις δοκιμάζεται ο σκελετός και η πορσελάνη και ελέγχουμε τη χρωματική απόδοση, το σχήμα και τη λειτουργικότητα της τελικής θήκης. Στο τελευταίο ραντεβού γίνεται η συγκόλληση και ο τελικός έλεγχος της στεφάνης.

΄Οσον αφορά το είδος των στεφάνων υπάρχει ποικιλία επιλογών:

1) Μεταλλικές: Δε χρησιμοποιούνται πλέον λόγω κακού αισθητικού αποτελέσματος παρά μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει χώρος για πορσελάνη.

2) Μεταλλοακρυλικές: Έχουν μεταλλικό σκελετό και επικάλυψη από πολυμερές υλικό. Είναι οικονομικότερες αλλά έχουν μικρότερη αντοχή στην αποτριβή. Νεότερα υλικά (πχ Gradia) έχουν βελτιωμένη συμπεριφορά.

3) Μεταλλοκεραμικές: Χρησιμοποιούνται με επιτυχία τα τελευταία εξήντα χρόνια. Αποτελούνται από ένα μεταλλικό υπόστρωμα (πολύτιμο ή μη) που υποστηρίζει διάφορα στρώματα πορσελάνης.

4) Ολοκεραμικές: Δεν έχουν μεταλλικό σκελετό για τέλειο αισθητικό αποτέλεσμα. Χρησιμοποιούνται κυρίως στα μπροστινά δόντια. Τα πλέον σύγχρονα κεραμικά υλικά αποκατάστασης είναι το διπυριτικό λίθιο (IPSe.max) και το ζιρκόνιο, με άριστη αισθητική σε συνδυασμό με κεραμική διαστρωμάτωση. Έχουν καλύτερη αντοχή και μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για γέφυρες οπισθίων δοντιών. Το μειονέκτημά τους είναι ότι είναι πιο ακριβές.

Η διάρκεια ζωής των στεφανών είναι συνήθως 10-15 χρόνια. Όμως με σωστή φροντίδα ο χρόνος ζωής τους μπορεί να είναι πολύ περισσότερος.